طهارت و تقدیس یکی از اصول اساسی و مسلّم دیانت بهائی است که حضرت بهاءالله شارع این دیانت و حضرت عبدالبهاء مبیّن آیات و حضرت ولیّ امرالله در آثار خویش پیروان و یاران خود را مرتباً و مکرراً انذار می‌فرمایند که رفتار و اطوار خود را در ارتباط با سایر بهائیان و همچنین با سایر افراد اجتماع ، به این «صفت متعالی» مزّین نمایند و در هر کجا که هستند «چه در سفر و چه در حضر چه در مجامع عمومی و چه در محافل خصوصی چه در مدارس و چه در معاهد علمیّه و ادبیّه باید این شیوه مرضیّه را در جمیع شئون و احوال ، حلیه خویش قرار دهند و به کمال دقّت و اتقان در حرکات و سکنات یومیّه خود ظاهر و عیان سازند .»1
عفت و عصمت در دیانت بهایی فوق آن چیزی است که جامعۀ امروز بشری به ظاهر استنباط نموده و به آن عمل می‌نماید. از دیدگاه دیانت بهائی پاکدامنی «به قبل از ازدواج مربوط می‌شود. قبل از ازدواج عفت و عصمت مطلق و بعد از آن وفاداری به همسر در روابط زناشویی و وفاداری در قول و عمل.»2 آیا می‌توان تصور نمود که تعلیمی و دستوری در دیانتی از جانب شارع آن صادر گردد امّا پیروانش را مجاز نماید که بر خلاف آن عمل کنند؟ مسلماً اگر چنین بود از همان ابتدا، احدی به آن توجّه نمی‌کرد و قبل از رشد و بالندگی محو می‌گردید زیرا چنین تفکراتی مورد قبول هیچ جامعه و قومی نمی‌باشد .
طبق اصول و دستورات حضرت بهاءالله انسان شریف خلق شده و نمونه‌ایی از صورت و مثال الهی می‌باشد ، بنابراین هر گونه صحبت، «معاشرت، بی‌وفایی در روابط زناشویی و نیز تفریحات رذیله‌ایی که از مقام بلند انسان» می‌کاهد محکوم و ممنوع می‌باشد. حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء افراد را انذار و تشویق می‌نمایند که تسلیم هواهای نفسانی خود نگردند و سعی نمایند تا «تفکرات و تخیّلات پنهانی خود را پاکیزه» نگه دارند آنان موظّف هستند که در برابر جمیع مفاسد اخلاقی و اعمال سیئه که جمیع عالم را فراگرفته و افراد بشر را به انحطاط اخلاقی کشانده و کانون مقدّس خانوداه را متلاشی نموده ، پایداری و مقاومت نمایند و در مقابل این آلودگی‌ها «شجاعانه و مقتدرانه قیام نموده» و سایر افراد بشر را با توسّل به تعالیم حضرت بهاءالله از اینگونه نیروهای مخرّب آگاه ساخته و نجات دهند . حضرت بهاءالله می‌فرمایند : «کلمه طیّبه و اعمال طاهره مقدسه به سماء عزّاحدیهّ صعود نماید جهد کنید تا اعمال از غبار ریا و کدورت نفس و هوی پاک شود و به ساحت عزّ قبول در آید چه که عنقریب صرّافان وجود در پیشگاه حضور معبود جز تقوای خالص نپذیرند و غیر از عمل پاک قبول ننمایند .»
با توجه به این دستورات می‌توان دریافت که تنزیه و تقدیس، عفّت و عصمت در دیانت بهائی جمیع جوانب زندگی را در بر می‌گیرد خواه فرد در بین دوستان باشد خواه درکنار خانواده یا در خلوت و تنهایی خود باید این صفت را زینت خویش قرار دهد زیرا حضرت بهاءالله می‌خواهند که انسان با رسیدن به این مقام متعالی و اجرای آن در تمامی لحظات زندگی خود، بتواند صورت و مثال الهی را در عالم انسانی ظاهر نماید . با توجه به اینکه در دنیای امروز افراد به ظاهردر مساجد، کنیسه‌ها، کلیساها و سایر معابد عبادت می‌کنند ، روزه می‌گیرند و در مجامع خود را مومن نشان می‌دهند ، اماّ متاسفانه در خارج از آن انواع اعمال و حرکات و رفتار زشت و ناشایست که در شأن انسان نمی‌باشد از خود ظاهر می‌نمایند. اهمیّت این اصل الهی و تاکید شدید آن در دیانت بهائی را از بیانات زیر می‌توان دریافت نمود و تفکر و تعمق کرد. حضرت بهاءالله می‌فرمایند : « ذره‌ای از عصمت اعظم از صد هزار عبادت و دریای معرفت است .» «بهترین جامه عالم از برای اماءالله عصمت است .» «عندالله امری اعظم از عصمت و عفت نیست .»
برگرفته از وب‌سایت «نقطه نظر»
مقاله اصلی: پاسخی به اتهام عدم پایبندی بهائیان به اصول اخلاقی و ازدواج با محارم
مقالات مرتبط دیگر:
- ترجمه‌ای از نامۀ دارالانشاء بیت العدل اعظم دربارۀ اتهام به بهائیان در مورد ازدواج با محارم
- تخریب با اتهامات جنسی: استراتژی بهایی‌ستیزان
- ازدواج با محارم؟ یکی دیگر از اکاذیب ساختگی برعلیه جامعۀ بهائی
- پاسخی به تهمت ازدواج با محارم غير از زن پدر
- مشابهت تاریخی میان تهمت‌های علیه دیانت بهائی و سایر ادیان
- نامۀ بیت العدل اعظم دربارۀ اتهام عدم پایبندی بهائیان به اصول اخلاقی و خانوادگی