[اطلاعات شخصی افراد حذف شده است]
[آرم محفل روحانی ملّی ایران] نمره ۴۸ /۱۲ / ۸ تاریخ: ۸ شهرالمشیّة ۱۳۵ مطابق: ۱۲ مهرماه ۱۳۵۷
پیام محفل روحانی ملّی بهائیان ایران خطاب به قاطبه یاران عزیز در کشور مقدّس ایران در این ایّام که بازار بحث و گفتگو در بارۀ معتقدات روحانی رونق و گرمی تازه‌ای پیدا کرده است یاران عزیز بهائی باید موقع را مغتنم شمارند و به بیان حقائق امر الهی و ابلاغ کلمه حق اقدام و قیامی مشتاقانه فرمایند تعصبات و افکار باطله را از اذهان اهل تحقیق بدور کنند و از جمله در موارد ذیل با مطالعه آثار مبارکه به توضیح و تشریح حقیقت پیام جمال اقدس ابهی و دفع و رفع اتهامات و انتسابات نالایقه و ظنون و اوهام منتشره از جانب نفوس مبغضه یا جاهله اهتمامی خاص کنند و بدین طریق در ابلاغ امر الهی که اعظم وظیفه روحانی یاران است آن چه را بر ذمّه دارند بانجام رسانند. اوّلین مورد که در این ایام بخصوص مورد بحث و گفتگوی مجدّد قرار گرفته ارتباط امر الهی با سیاست‌های بشری بوده است، احبّای الهی باید مفصلا ً در مورد “عدم مداخله در امور سیاسیّه” که اوّل فریضۀ مؤمنین باین آئین نازنین است شرح مبسوط بیان کنند و از جمله از کتاب گنجینه حدود و احکام باب پنجاه و دوم و کتب سائره مدد گیرند و توضیح دهند که حق در این ظهور اعظم، امور ملکی و دنیوی و نظم آفاقی را باولیای امور سپرده و قلمرو خویش را قلوب بشری و عرصه روحانی و اعتدال اخلاق و اصلاح نفوس انسانی مقرر فرموده چنان که در کتاب مستطاب اقدس چنین میفرماید: “لیس لاحد ان یعترض علی الّذین یحکمون علی العباد دعوا لهم ما عندهم و توجّهوا الی القلوب”. و نیز در لوح ذبیح فرموده‌اند: “حق جلّ و عز مملکت ظاهره را بملوک عنایت فرموده بر احدی جائز نه که ارتکاب نماید امری را که مخالف رأی رؤسای مملکت باشد و آن چه از برای خود خواسته مدائن قلوب عباد بوده”. باید بدوستان غیر بهائی توضیح داده شود که شریعت حضرت بهاءالله امری است روحانی و با اصلاح وجدان و اخلاق سر و کار دارد و افراد بهائی بهیچوجه من‌الوجوه در سیاست مداخله‌ای ندارند و فی‌المثل مقاماتی نظیر سفارت – وکالت مجالس مقننه و وزارت را نمی‌پذیرند و لکن خویش را مأمور به خدمت رؤسای مملکت خویش در هر نقطه‌ای ساکن باشند می‌دانند و علاوه بر اطاعت فرامین و دستورات حکومت و کمال تمکین و انقیاد به جمیع اولیای امور که برای اهل بها فریضه اخلاقی و روحانی است نیز وظیفه خود می‌دانند که در نهایت صداقت و امانت و خیرخواهی به خدمت جامعه و وطن خویش پردازند و خیانت بمملکت در نظر بهائیان خیانت با خدا و در حکم گناهی نابخشودنی است. حضرت عبدالبهاء خطاب به بهائیان ایران فرموده‌اند: “شب و روز بکوشید تا حکومت عادله پادشاهی از شما راضی باشد و بجان و دل بصداقت و خیرخواهی دولت ابد مدّت قیام نمائید… جمیع مأمورین از صغیر و کبیر باید در نهایت عصمت و عفت و استقامت به جیره و مواجب جزئی قناعت نمایند و دست و دامن را پاک دارند … اگر نفسی بحکومت عادله خیانت کند به خدا خیانت کرده است و اگر خدمت کند به خدا خدمت کرده است.” چه نیکوست که یاران الهی نصوص مبارکه را که در کتاب امر و خلق جلد سوّم صفحات ۲۸۴ ببعد در مورد سعی در آبادانی مملکت و خدمت به مردم و دولت آمده است با دقت زیارت کنند و از جمله بار دیگر باین بیان مبارک متذکر باشند که: “هر ذلّتی را تحمّل توان نمود مگر خیانت بوطن و هر گناهی قابل عفو و مغفرت است مگر هتک ناموس دولت و مضرّت ملّت.” علی هذا هیچ فرد بهائی نمی‌تواند جز به صدق و صفا و امانت و وفا در مورد دولت و مملکت خود عمل کند. بهائیان از سالها قبل در ترقی و پیشرفت و آبادانی کشور مقدّس ایران که مهد این امر مقدّس است کوشا بوده و هستند و چه در مقامات دولتی و چه در مقامات ملّی همواره بدرستی و پاکی و خیرخواهی قائم بخدمت بوده و هستند هر چند از مداخله در امور سیاسی ممنوعند و از نظر ایشان ملاک بهائی بودن و نبودن همین است و لکن در هر سمت و مرتبه‌ای باشند جز خیر مملکت نخواهند و جز برای اعتلاء شأن و حرمت سرزمین خویش نکوشند. مانند ادیان سایره بوحدت نوع بشر معتقدند ولکن این محبّت بشری و ترک تعصّبات مختلفه را مانعی و رادعی بر وطن پرستی و علاقه و خدمتگزاری به هموطنان خویش ندانسته و ندانند یعنی قائل بوحدت در کثرت و کثرت در وحدت هستند خدای واحد وحدت ادیان و مظاهر حق- وحدت نوع بشر را معتقدند و در عین حال به مملکت و جامعه یعنی وطن خود مهر می‌ورزند و گر چه این مطلب در سیصد و پنجاه و اندی سرزمین عالم که بهائیان در آن‌ها جامعه وسیع و تشکیلات مستحکمی را بوجود آورده و مستقر ساخته‌اند اعم از ممالک مستقله یا جزائر و سرزمین‌های تابعه، بتمامه صادق است امّا محبّت به ایران که محل و مرکز ظهور مبشر و مؤسس جلیل‌القدر دیانت بهائی است از احترامی خاص و تکریمی استثنائی برخوردار است و همه بهائیان حاضرند جان فدای عظمت و سربلندی ایران عزیز کنند. ناگفته نباید نهاد که وطن جمال مبارک در آینده ایّام عزیزترین کشور عالم خواهد بود و حکومت ایران محترم‌ترین حکومات عالم خواهد شد هم چنان که در نصوص مبارکه این ظهور عظیم مصرحاً آمده است. حضرت عبدالبهاء مرکز میثاق امر الهی فرموده‌اند: “انسان را عزّت و بزرگواری به راستی و خیرخواهی و عفت و استقامت است نه بزخارف و ثروت. اگر نفسی موفق بر آن گردد که خدمت نمایان به عالم انسانی علی‌الخصوص بایران نماید سرور سروران است و عزیزترین بزرگان، این است غنای عظیم و این است گنج روان و این است ثروت بی‌پایان. در بیان دیگر فرموده‌اند: “احبّای الهی را همواره دلالت و وصیت نمائید که جمیع شب و روز به آن چه سبب عزّت ابدّیه ایران است پردازند و در تحسین اخلاق و آداب و بذل همّت و مقاصد ارجمند و الفت و محبّت و ترقی و اتّساع صناعت و زراعت و تجارت سعی بلیغ و جهد عظیم مبذول دارند.” باین ترتیب با توضیح و تشریح چنین حقائقی اذهان افرادی که از حقائق امر الهی اطلاعی ندارند و کناره‌جوئی یاران را از امور سیاسی در عین تعلّق شدید باین سرزمین مقدّس بدرستی نمی‌دانند با بیان و تبیین شما یاران عزیز روشن خواهد شد، موارد دیگری نیز هست که باید در آن‌ها بایضاح و توضیح و رفع شبهات پرداخت که چون این پیام گنجایش آن را ندارد در پیام‌های آینده خواهد آمد. با رجای تائید برای فرد فرد عزیزان در خدمت بایران عزیز. با تقدیم تحیات بهائی منشی محفل قائم مقامی [امضا]
منبع: خانه اسناد بهائی ستیزی در ایران