نامه جامعه بهائی ایران به آیت الله منتظری

هجده فروردین هزار و سیصد و پنجاه و هشت

[اطلاعات شخصی افراد حذف شده است]

مورخه شنبه نهم جمادی‌الاولی ١٣٩٩ هجری قمری 18 فروردین 1358

حضور مبارک حضرت آیت‌الله‌العظمی منتظری دامت برکاته بعد از مراتب تکریم و احترام باستحضار عالی میرساند. افراد جامعه بهائی مدّت یکصد و سی و شش سال است در این کشور موجودند مصدّق دین مبین اسلام و قائل بحقّانیّت رسالت حضرت ختمی مرتبت صلّ الله علیه و آله و سلّم میباشند خاک پاک ایران را تقدیس و تجلیل مینمایند امتحان اطاعت از قوانین و مقرّرات مصوّبه جاریه را داده‌اند و از مداخله در امور سیاسی اجتناب می‌ورزند و از هرگونه وابستگی مستقیم یا غیرمستقیم بسیاستهای خارجی و غیر ملّی و ضد میهنی کناره گرفته‌اند و نمونه بارز عدم مداخله ایشان در سیاست آنکه در گذشته هیچیک از افراد متمسّک این جامعه حاضر نشده‌اند فی‌المثل در حزب رستاخیز ایران که در آن موقع اجباری و باصطلاح حزب فراگیر بود شرکت جسته و عضویت آنرا گردن ننهادند در مقابل در سراسر آن دوره در کشور خودشان اکثر حقوق مدنی و اقسام آزادی‌ها از آنان سلب شده و جان و مالشان در اغلب اوقات در معرض انواع تجاوز بوده در جریان قبل از به ثمر رسیدن انقلاب هزاران خانواده آنان بیخانمان شده و در نقاط مختلفه ایالات فارس آذربایجان همدان، مازندران، گرگان و خراسان، یزد و کرمانشاهان و بعضی بلاد دیگر بیش از هفتصد خانه و محلّ کسب بکلّی پس از غارت اموال خراب و ویران گردیده و یا بآتش کشیده شده و چندین نفر مقتول گردیده‌اند و اینک در دوره حکومتی که مفتخر بنام نامی اسلام و اجرای حدود شریعت مطهره میداند علاوه بر تحمّل سایر خطرات و صدمات سابقه در معرض ظلمهای فاحش دیگری قرار گرفته‌اند و آن تهمتهای ناروا عبارت از همکاری بعضی افراد منسوب باینجامعه در رژیم سابق و دخالت در سیاست دولت و ساواک و خدای نخواسته ارتباط سیاسی با دول خارجی و طرفداری از صهیونیسم است که از چندی پیش بدون هیچگونه دلیل و قرینه و اماره‌ای از طرف بعضی نفوس در روزنامه‌ها و نشریه‌های مختلف مذکور گردیده که موجب تحریک شدید احساسات مخالف نسبت باینجمع مطیع و خدوم میگردد و حوادث اسفناکی را در اقطار و اکناف کشور باعث میآید و این خود موجب حیرت و استغراب اینجامعه مظلوم و بیدفاع گردیده و با آنکه بنص صریح کلام‌الله مجید (اِنّ بعض الظّنّ اِثمُ) بظنّ و گمان موهوم چنین گناهی را مرتکب شده و شکنجه بعضی از نفوس بیگناه را در حکومت قبلی بافرادی از اینجامعه نسبت داده‌اند که با صداقت و صراحت این مفتریات قویاً و جدّاً مورد تکذیب است و فی‌الحقیقه افراد اینجامعه از اینگونه وحشی‌گریها بینهایت متألم و متأثر بوده و پناه بپروردگار عالمیان میبرند و در مورد صهیونیسم علّت حدوث این تصوّرات صرفاً این است که بعضی اماکن مورد احترام بها‌ئیان در آنجاست و همانطوریکه تاریخ حکایت میکند بیش از یکقرن است که مؤسّس این آئین بامر حکومات ایران و عثمانی بدان محلّ تبعید گردیده و در آنجا دوران حیات خود را سپری کرده‌اند و همانطوریکه مسلمین برای تعمیرات و بنای مسجداﻻقصی و سایر اماکن مقدسه خود وجوهی بآن شطر میفرستند ایشان نیز بطوع و رغبت برای ساختمان و تعمیرات بقاع خود در گذشته اقدام کرده‌اند و هر چند اوراق و آرشیو ایشان اخیراً برده شده و خدای نکرده بیم بعضی جعلیات میرود ولی معذلک برابر اسناد و مدارک و قرائن موجود بی‌اساس بودن و صرف افترای این اتهامات ثابت است و چون اجازه دفاع سلب و مطیعتر از ایشان نیافتند آنانرا بانواع مفتریات متهم ساختند و با توجّه باینکه هیچگونه فرصت بیان واقعیات برای ردّ این حملات بجهت این جامعه حاصل نیست این جمع مظلوم تاکنون خود را مجاز بهیچگونه تشبث و توسّل جز بذیل عدالت الهی و آن زعمای عالیقدر و حکومت متبوعه ندیده‌اند جمیع آنان از هرگونه اقدام خودداری کرده باطاعت محضه اولیای امور و امید باعتقاد تام آن ملاذ جمهور بآیه مبارکه (اعدلوا هو اقرب للتّقوی) التزام جسته‌اند لذا استدعا دارد همانطوریکه آن حضرت مکرّر در مکرّر طرفداری خود را از حقوق اقلیتها بیان فرموده‌اید برای رفع تشویش خاطر آنان و حصول امنیت بجهت ادامه حیاتشان در وطن عزیز بذل اقدام مقتضی فرمایند تا در سایه حکومت عدل حق آزادی فکر و بیان و قلم و مذهب و حفظ وحدت ملّی و توحید کلمه این جامعه در معرض هتک حرمت و ایراد اضرار نگردند و مدام خود را خائف از هجوم عام مردم بر اثر تحریکات متوالی نبینند و در انتظار گسترش فتنه هائله‌ای در سه هزار شهر و شهرک و روستای کشور که محل سکونتشان است نباشند البتّه یقین است که تحقیق دقیق در ظلّ عدالَت‌خواهی آنوجود محترم برائت آنان را از این قبیل تهمتهای ظالمانه به ثبوت خواهد رسانید و اینجامعه را موفّق خواهد ساخت که سهم خود را در خدمات عمرانی ملّی در دوره سازندگی برعهده گیرند و وظایف وجدانی و میهنی خویش را بانجام رسانند. با تقدیم احترامات فائقه از طرف جامعه بهائیان ایران دکتر حسین نجی منوهر قائم‌مقامی

برگرفته از وبسایت خانه اسناد بهائی ستیزی در ایران