[اطلاعات شخصی افراد حذف شده است]
۱۵ شهرالملک ۱۳۵ ۲ اسفند ماه ۱۳۵۷
گوشه‌ای از تاریخ حضرت باب از ایران بود. اصل شیرازی داشت و هم در آن شهر ولادت یافت. حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء از ایران بودند. اصل نوری مازندرانی داشتند و در شهر طهران ولادت یافتند.
چون قیام به دعوت جدید گردید حضرت باب از شیراز به اصفهان آمد. به دستور حکومت وقت از اصفهان اخراج شد. از کنار طهران به آذربایجان تبعید گردید. چند سال در جبال سلماس و ماکو به زندان سپرده شد تا آنجا که در سی و یک سالگی در شهر تبریز تیرباران گردید. حضرت بهاءالله را حکومت ایران در طهران دستگیر کرد. به زندان انداخت از زندان بدر آورد و نفی بلد کرد. به شهر بغداد فرستاد و تحویل حکومت عثمانی داد. آنگاه به امر حکومت عثمانی از بغداد به اسلامبول، از اسلامبول به ادرنه، از ادرنه به عکّا تبعید گردید و هم در این شهر روی به عالم بقا آورد.
حضرت عبدالبهاء در سراسر این سفر در حبس و نفی و محنت و مصیبت همراه پدر بود. سالها پس از صعود پدر به همان وضع در دیار غربت بسر برد تا سرانجام پیکر او در همان کشور در دامن خاک تیره جای گرفت.
بهائیان جسد حضرت باب را در خفا در صندوقی نهادند. هرگز جرأت آن نیافتند که این پیکر را در کشور ایران به خاک سپارند. پنجاه سال خانه به خانه پنهان داشتند. از شهری به شهری و از دیاری به دیاری بردند. تا ناگزیر و بحکم تقدیر در شهر حیفا که مسکن حضرت عبدالبهاء بود در دل خاک نهادند.
بدین‌سان بود که پیکر خاکی سه پیشوای اهل بهاء، حضرت بهاء الله و حضرت باب و حضرت عبدالبهاء، در فلسطین جای گرفت. این انتقال به ارادۀ پادشاه ایران و به فرمان خلیفه آل عثمان به انجام رسید، بی‌آنکه بهائیان چنین خواسته یا به قصد خود موجبات آن را فراهم ساخته باشند.
عکّا و حیفا در آن روزگار که حضرت بهاءالله را به آن دو بلد تبعید کردند جزء بلاد شامات بود و از جمله مستملکات خلافت اسلامی عثمانی به شمار میرفت. دهها سال پس از آن زمان بر اثر تجزیه امپراطوری عثمانیان در محدودۀ کشور فلسطین واقع شد و اینک این دو شهر در سرزمینی قرار دارد که محلّ استقرار حکومت اسرائیل است. این مختصر نگاشته شد تا معلوم گردد که توجّه بهائیان به اماکن مزبوره از چه روست. سرزمینی که اینک این دو شهر از جمله بلاد آن است مورد تقدیس مسیحیان است. بدان سبب که محلّ ظهور و عروج حضرت عیسی است، و البتّه این تقدیس را با وضع کنونی آن مربوط نمی‌توان داشت.
سرزمینی که این دو شهر در آن قرار دارد مورد تکریم مسلمین است، بدان سبب که محلّ مسجدالاقصی، قبلۀ اوّل امت اسلام و مسیر معراج حضرت خیرالانام است؛ و البته این تکریم را با وضع کنونی آن سرزمین مربوط نمی‌توان داشت. سرزمینی که این دو شهر را شامل است مورد توجّه اهل بهاست، هم بدان سبب که اماکن مقدّسه مسیحیان و مسلمین را تجلیل و تقدیس میکنند و هم بدان سبب که مدفن حضرت بهاءالله و حضرت باب و حضرت عبدالبهاست و البتّه این توجّه را با وضع کنونی آن سرزمین مربوط نمی‌توان داشت.
انصاف باید داد تا رفع سوء تعبیر را همین مختصر کفایت کند.
این سند در وب‌سایت خانه اسناد بهائی‌ستیزی قابل دسترسی است.
